Keşan Evde Masaj

veremeyenin kalbi mi?” ardından sessizlik oldu. Harry boğazcaını temizledi. Keşan Evde Masaj “Ve bu nedenle de onu vurdun, öyle mi?” Wilhelm yavaşça başını öne eğdi. “Alnının üzerinde ufak bir şişlik oluşmuştu, ” dedi şaşırmış benzer biçimde. “Ufacık siyah bir delik. Aynı Kimin kalbi daha çok zarar görmüş? Sevmekten vazgeçemeyenin kalbi mi, yoksa sevilip de karşılık metal bir levhanın üzerine çivi çaktığın vakit olan delikler benzer biçimde.” “sonrasında da onu sakladın. Polis köpeğinin bile bulamayacağı bir yere.”

“Evin içi çok sıcaktı.” Wilhelm’in bakışları Harry’nin başının üzerinde bir yerlere sabitlenmişti. “Pencerede bir sinek uçuşuyordu ve ben de kan olmasın diye tüm elbiselerimi çıkarmıştım. Alet çantasındaki her şeyi dikkatlice yerleştirmiştim. Keskiyle sol elinin orta parmağını kestim ve onu çırılçıplak soydum. Silikon tabancasıyla kurşun deliğini, parmağındaki kesiği ve vücudundaki diğer tüm delikleri kapattıktan sonra daha önceden suyunun yarısını boşalttığım ve bir delik açmış olduğum yatağa onu sokmak için uğraşırken neredeyse yere su damlatacaktım. Onu oraya soktuktan sonra yapıştırıcı, kauçuk ve ısı tabancasıyla hemen deliği yamadım. Eskisinden bile iyi olmuştu.” “O zamandan beridir yatağın içinde mi? Onu kendi su yatağına mı gömdün yani?”

Keşan Evde Masaj

“Hayır, hayır, ” dedi Wilhelm. Gözleri hâlâ aynı noktaya bakıyordu. “Onu oraya gömmedim. Tam aksine, onu ana rahmine yerleştirdim. Bu onun tekrar doğuşunun başlangıcıydı.” Harry korkması gerektiğinin farkındaydı. Bu saatten sonrasında korkmaması düzgüsel sayılmazdı. Ağzı kurumuş, kalbi yerinden çıkacakmış gibi atıyordu. Vücuduna çöken bitkinliği bir an önce üzerinden atmalıydı. “Ve kestiğin parmağı anüsüne soktun, ” dedi Harry. “Hm, ” dedi Wilhelm. “Hiç kimsenin bakmayı akıl edemeyeceği yer.

Daha önce de söyledim, köpek getireceğinizi biliyordum.” “Kokuyu geçirmeyecek başka bölgeler de var fakat sanırım bu sana sapıkça bir zevk vermiştir. Ayrıca Camilla Loen’in parmağını ne yaptın? Öldürmeden önce kestiğin parmağı?” “Camilla, evet…” Wilhelm sanki Harry ona güzel bir anısını hatırlatmış benzer biçimde gülümsedi. “Bu onunla benim aramda bir sır olarak kalmalı, Harry.” Wilhelm tabancaın emniyetini açtı. Harry yutkundu. “silahı bana ver, Wilhelm. Her şey sonlandı artık. Bunun bir anlamı yok.” “elbette var.” “Nedir öyleyse?”